Erektaş turizm Erbaa |
Yani bundan tam 3 yıl öncesi..
Sankı bütün dünya üzerime geliyordu. Birseyler ters gidecek biliyordum. Keşke yanılıyor olsaydım ama kötü haber tez gelmişti...
Babamın boğuk sesiyle oğlum abin ve kardeşini al acele Memlekete (ERBAA- TOKAT) gel demesi yetmişti olanları anlamaya...
Abim ve kardeşimi alarak ilk otobüsle düşmüştük memleket yollarına.. Daha önce defalarca gittiğim her gidişimde de sevinçle heyecanla gittigim
o yol bitmek bilmiyordu. 12 saat lık otobüs yolculuğu sanki aylar sürer gibiydi...
Nihayet varmıstık evimize ve canım Annem yatağında sanki son nefesini vermek için bizi bekler gibiydi. Babamın anlattığına göre iki gündür sadece nefes alıyormus. Dünya ile bütün irtibatı sadece nefes alabilmekmiş... Babamın hanım bak evlatların geldi ...hakkını helal et dediğinde sanki canına can gelmiş son bir gayretle "Helal olsun" demeye calıstığını gözlerimle görmüştüm..
Ve ecel günü gelmişti...
Annemin başucunda son nefesini vermesini izledım...
Sağlığında belki uzun yıllar bir arada görmediği 4 tane oğlu son nefesinde yanındaydı.. Hep bir duası vardı..."Allahım ecelim geldığinde tabutumu 4 oğlum tutsun" diye.. Rabbim duasını kabul eylemişti... son nefesinde ve tabutunun başında 4 oğlu vardı..
Şimdi aradan koskoca 3 yıl geçti.. Bu satırları yazmanın ne kadar zor olduğunu bil...
Annem...
Seni ben nasıl kelimelere sığdırayım ki...
Hakkını helal et.. Mekanın cennet olsun.....
SENİ COK OZLEDİM ANNEM.